Etappe 5
Etappe 5
Afspraak op het Flageyplein, een van de trekpleisters in Elsene. We kunnen niet voorbij aan het 'zwevende' Flageygebouw. Het vroegere gebouw van het Nationaal Instituut voor de Radio-omroep (NIR) dompelt ons in een andere sfeer onder. De typische (modernistische) pakketbootstijl met invloeden uit de art deco werd tussen 1935 en 1938 door Joseph Diongre gehanteerd tijdens de bouw ervan. Tegenwoordig vinden er in Flagey allerlei concerten, muziekfestivals, films, tentoonstelling e.a. plaats. Het is een heus kunstencentrum dat het plein tot leven brengt, al wordt het ritme door de omliggende vijvers verzacht. Wie dat wil, kan aan de rand van het water even gaan zitten of iets drinken in het populaire café Belga of in een van de andere zaken langs het plein. Daarna gaan we weer op stap om nog een aantal art-decogebouwen te ontdekken.
Tijdens deze art-decowandeling komen we ook langs de vroegere kraamkliniek in het ziekenhuis van Elsene op de huisnummers 20, 22 en 26 in de Leon Cuissezstraat. Die werd door architect Jean-Baptiste Dewin ontworpen en rond 1930-1935 gebouwd. Het door de art nouveau beïnvloede eclecticisme zien we ook terug in de burgerwoning op het huisnummer 36 van de Generaal Jacqueslaan. Dat zogenaamde 'Groene Huis' wordt toegeschreven aan architect Henri Van Dievoet. Op het nummer 20 staat de Résidence de la Cambre: een groot en stijlvol flatgebouw van Marcel Peeters, die zich in 1937 liet inspireren door de art deco uit New York.
Een steenworp verderop, aan het Sterreplein, staat een ander complex uit de art deco: het Lied van Sotternieënpaleis (we konden het zelf zo gek niet bedenken!). Dat werd tussen 1928 en 1931 gebouwd door een leerling van Horta: Antoine Courtens. Hij maakte handig gebruik van de hoek van de straat om het gebouw in de hoogte in een halve cirkelvorm uit te werken. Uiteraard valt ook het stervormige gedeelte op typisch voor de stijl van Courtens. Nog steeds op de rotonde, op het huisnummer 2-4 in de Kongolaan, bevindt zich het Congopaleis: een art-decoflatgebouw uit 1930 waarvoor Jean-Florian Collin de plannen tekende. Vlakbij, op de volgende hoek, staat de modernistische Residentie Ernestine, die in 1936 werd geopend en eveneens het werk is van Jean-Florian Collin. Een ander monumentaal art-decogebouw is het Palais de la Cambre (niet te verwarren met de residentie), aan de Emile Duraylaan (huisnummers 62 tot 68). Het complex bestaat uit 5 stijlvolle flatgebouwen, ontworpen door architect Camille Damman en gebouwd tussen 1925 en 1930.
Tot slot (ja, onze laatste halte, maar niet de minste!): Villa Empain. Het is inderdaad even lopen, maar dit pareltje uit de art deco - dat de Zwitserse architect Michel Polack bouwde op vraag van de toen 21-jarige baron Louis Empain - is zeker een ommetje waard. De tussen 1931 en 1934 gebouwde Villa Empain is momenteel de thuisbasis van de Boghossianstichting: een centrum voor kunst en dialoog tussen oosterse en westerse culturen. Een locatie om zeker te ontdekken. Alvast een fijn bezoek gewent!